“Людзi на балоце” Іван Мележ

“Людзi на балоце”— раман пра жыхароў глухой вёсачкi Куранi, адрэзанай ад знешнега свету непраходнымi палескiмi балотамi. Iвана Мележа больш за ўсе прыцягвае штодзеннае жыцце куранеўцаў, тое знешне неяркае, шэрае, з чаго па сутнасцi, i складаецца жыцце тысяч i мiльёнау людзей, моцна прывязаных да зямлi.
З амаль этнаграфiчнай дакладнасцю адмоўлен у рамане быт беларускага Палесся. Перад намi — нiбы замкнуты ў сябе, звычайны вясковы свет, дзе свае нацыянальныя традыцыi, паданнi i пелер’i, зiмовыя дзявочыя пасядзелкi, iгрывчы з песнямi, калядная варажба i хаджэнне з “казой” — гэта i многае iншае натуральна i свабодна ўвайшло ў раман.